قطار میرود
تومیروی
تمام ایستگاه میرود
و من چقدرساده ام
که سال های سال
در انتظارتو
کنار این قطار رفته ایستاده ام
و همچنان
به نرده های ایستگاه رفته
تکیه داده ام

خدایا!

من اینجا...دلم سخت معجزه میخواهد و

تو انگار!

معجزه هایت را گذاشتی برای

روز مبادا...

ولی مهربان خدای بنده نواز

امروز برای من

همان روز مباداست...

آینه پرسید که چرا دیر کرده است؟

نکند دل دیگری او را اسیر کرده است؟

خندیدم و گفتم او فقط اسیر من است.

تنها دقایقی چند تأخیر کرده است.

گفتم امروز هوا سرد بوده است

شاید موعد قرار تغییر کرده است

خندید به سادگیم و آینه گفت:

احساس پاک تو را زنجیر کرده است

گفتم از عشق من چنین سخن نگو

گفت خوابی سال ها دیرکرده است.

در آینه به خود نگاه می کنم

آه عشق تو عجیب مرا پیر کرده است.

راست گفت آینه که منتظر نباش

او برای همیشه دیر کرده است

بیا برگرد و باز از نو

تموم روزگارم باش

از این دنیا یه شب مونده

بیا امشب کنارم باش

نگو رویای ما چی شد

نپرس اصلا نمی دونم

تو دنیای منی اما

از این دنیا نترسونم

از این دنیا نترسونم

بیا دیوونگی امشب

برای هر دومون خوبه

اره بی منطقه اما

یه وقتایی جنون خوبه

بیا تا محض آرامش

تمام درد هم باشیم

بیا تا لحظه ی آخر

بمونیم بلکه دریا شیم

روزی خواهد رســــــــید....
که دیگـــــــــر....
نه صدایم را بشنــــــــوی...
نه نگــــــــاهم را ببنی...
نه وجودم را حس کنـــــــــی....
...
و میشویی...با اشکت....
سنگ قبر خاک گرفته ی مرا.....
....
و ان لحظه است...که معنی تمام حرف های گفته و نگفته ام را میفهمی
ولی....من ...دیگر ...نیستم....

این گونه نگاه می کنیم......

.مرد را به عقلش نه به ثروتش.

.زن را به وفایش نه به جمالش.

.دوست را به محبتش نه به کلامش.

.عاشق را به صبرش نه به ادایش.

.مال را به برکتش نه به مقدارش.

.خانه را به آرامشش نه به اندازه اش.

.شخص را به انسانیتش نه به ظاهرش.

.دل را به پاکیش نه به صاحبش.

و..........

.سخنان را به عمق معنایش نه به گو ینده اش. 

و این گونه زندگی زیبا می شود...

به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ
بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم
و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم
بگذار تا آن را من خود انتخاب کنم
اما آنچنان که تو دوست داری
چگونه زیستن را تو به من بیاموز
چگونه مردن را من خود خواهم آموخت

آدمــها کنــارت هستند. تا کـــی؟

تا وقتـــی که به تو احتــیاج دارند.

از پیشــت میروند یک روز...‍

کدام روز؟

وقتی کســی جایت آمد....

دوستــت دارند.

تا چه موقع؟

تا موقعی که کسی دیگر را برای دوســت داشـتن پیــدا کنـند...

میگویــند عاشــقت هســتند برای همیشه.

نه...

فقط تا وقتی که نوبت بــــــازی با تو تمام بشود.

و این است بازی باهــم بودن......