دوستت دارم

الهی بمیرم اگه باز ببینم غمی توی چشمات

سرار ازل را نه تو دانی و نه من
                                                            وین حرف معما نه تو دانی و نه من
هست از پس پرده گفتگوی من و تو
                                                            چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من

در کارگه کوزه گری بودم دوش
                                                             دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش
هر یک به زبان حال با من گفتند
                                                             کو کوزه گر و کوزه خرو کوزه فروش

چون آب به جويباروچون باد به دشت
                                              روزي دگر از نوبت عمرم بگذشت
هرگز غم دوروز مرا ياد نگشت
                                              روزي كه نيامدست و روزي كه گذشت

در هر دشتي كه لاله زاري بوده است
                                                  آن لاله ز خون شهرياري بوده است
چو برگ بنفشه كز زمين مي رويد
                                                  خاليست كه بر رخ نگاري بوده است

هنگام سپیده دم خروس سحری
                                            دانی که چرا همی کند نوحه گری
یعنی که نمودند در آیینه صبح
                                            کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری